الهام بهروزی: نقاشی یکی از هنرهایی است که در بحران کرونا به کودکان محبوس در چهاردیواری خانهها و در اوج محدودیتها و ممنوعیتها امید بخشید و آنها به کمک مدادهای رنگی، هر روز رویاهای خود را میکشیدند
نقاشی یکی از هنرهایی است که در بحران کرونا به کودکان
محبوس در چهاردیواری خانهها و در اوج محدودیتها و ممنوعیتها امید بخشید و آنها
به کمک مدادهای رنگی، هر روز رویاهای خود را میکشیدند و به زندگی با رنگهای شاد
جان میبخشیدند. بهطور قطع نقاشی کمک شایانی به روحیهبخشی کودکان در این ایام
تلخ و جانکاه کرد و به آنها و خانوادههایشان امید داد تا از این روزگار سرد و
غمزده عبور کنند.
شامگاه پنجشنبه فرصتی دست داد تا در نمایشگاه نقاشی کودکان
بوشهری که از ۲۶ تا ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ در گالری سوری حوزه هنری بوشهر به همت هنرکده
آفرینش برگزار شده بود، سری بزنم و خود را در هیاهوی رنگهای شاد و دنیای بیغل و
غش کودکان دریادل بوشهر بیابم. این نمایشگاه مملو از انرژی، امید، آرزو و خلاقیت
بود و انگار نه انگار که این کودکان در بحران کرونا، روزهای سختی را پشت سر گذاشتهاند!
آنها با نقاشیهای حیرتانگیز و خلاقانه خود دنیایی را متصور شده بودند که هر
ببیندهای را چه بزرگسال و خردسال به خود مجذوب میکرد.
نقاشیهایی که اغلب از ضمیر ناخودآگاه آنها برخاسته بود تا
به ببینده خود شادی و زندگی را در هر شرایطی یادآوری کند. این نمایشگاه ماحصل دورههایی
بود که هنرآموزان کودک در هنرکده آفرینش در سال گذشته پشت سر گذاشته بودند. نمایشگاهی
که در بدو ورود ببینده را با طرحهای مدرن و حرفهای شگفتزده میکرد.
مدیر هنرکده آفرینش و مسوول برگزاری این نمایشگاه در این
باره به بامداد جنوب گفت: ۶۰ اثر در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده است که هنر
هنرجویان ۶ تا ۱۳ ساله است که در تکنیکهای مختلفی به تصویر کشیده شدهاند. این
آثار با موضوعات مختلفی خلق شدهاند که برخی از آنها انتزاعی هستند و برخی
تلفیقی.
ایده حبیبی در ادامه در خصوص تکنیکهای به کار رفته در
نقاشی کودکان حاضر در این رویداد هنری توضیح داد: آثار این هنرآموزان در تکنیکهای
مدادرنگی، گواش، اکرولیک و پاستل روغنی ارائه شده که حاصل دورههایی است که در دو
سال اخیر با رعایت شرایط و پروتکلهای کرونایی در هنرکده آفرینش برای آنها برگزار
شد.
به گفته وی، از هر هنرجو بین دو تا سه اثر در نمایشگاه شرکت
داده شده است و تنها از نازنینزهرا زائری (دوازده ساله) چهار اثر به نمایش گذاشته
شد؛ چون این هنرجو با وجود شرایط خاصی که دارد، مهارت و توانایی فوقالعادهای در
نقاشی کشیدن دارد و در این نمایشگاه هم آثارش با توجه ویژهای مواجه شده است و
اینقدر جذاب و زیبا کشیده که حتی بیشتر بازدیدکنندگان متوجه نشدهاند که خالق این
تابلوها دختری با بیماری خاص است. از این رو، دائم جویای نقاش آن بودند و وقتی که
با او روبهرو میشدند؛ برایشان جالب بود که دختری دوازده ساله توانسته چنین
تابلوهای برجستهای را بیافریند.
حبیبی در معرفی این هنرجوی توانمند و خلاق که از بیماری SMA (آتروفی عضلانی
نخاعی) رنج میبرد، بیان کرد: این هنرجو کارهای متنوع و خلاقانهای دارد. بهتر
بگویم که نازنینزهرا دختر بسیار مستعدی است که خانوادهای حمایتگر دارد. او آموزش
نقاشی را از دوران کرونا در هنرکده با مداد رنگی شروع کرد ولی خیلی زود توانست که
به پیشرفتهای چشمگیری در تنکیکهای مختلف نقاشی دست پیدا کند تا جایی که از ماه
جدید در دورههای طراحی بزرگسالان نامنویسی کرده تا بتواند به شکل حرفهایتری
این هنر را ادامه بدهد. بیشک خانواده حمایتگر در پیشرفت کودکان با نیازهای خاص
نقش بسیار موثری دارد؛ چون من نتیجه تشویقها و حمایتهای خانواده نازنینزهرا را
در پیشرفتش به چشم دیدم. در ادامه خود من هم سعی کردم روی نقاط ضعفی که گاه در
برخی از کارهایش دیده میشد، تمرکز و به او کمک کنم تا برطرف کند و امروز
خوشبختانه او به جایی رسیده است که میتواند نقاشیهای منحصربهفرد و گاه انتزاعی
را خلق کند.
مدیر هنرکده آفرینش در ادامه به اهمیت هنر در شناسایی
خلاقیت کودکان اشاره و تصریح کرد: کودکانی که خلاق هستند از همان دو سالگی با خط و
خطوطی که روی کاغذ میکشند توانایی خود را به رخ میکشد. البته از دید من، همه
کودکان استعداد نقاشی کشیدن دارند حال یکی بیشتر و یکی کمتر، فقط لازم است که از
همان کودکی قلم را به دست آنها بدهیم تا با دنیای نقاشی مانوس شوند. بر اساس
تجربه کاری، گاه با کودکانی در دورههای هنرکده مواجه میشوم که در سنین ابتدایی
از سوی خانواده هیچ زمینهسازی برای آشنایی آنها با نقاشی صورت نگرفته است و الان
که کودک هفت یا هشت ساله هستند به یکباره وارد فضایی شده که برایشان بیگانه است.
وی ادامه داد: خب، قطعا این کودکان با کودکی که از بچگی با
نقاشی مانوس بوده و خط و خطوط را میشناسد، تفاوت دارد و نیاز به زمان است تا بشود
چنین هنرجویانی را با نقاشی آشنا کرد و مهارتهای لازم را به آنها آموزش داد.
بدیهی است کودکانی که نقاشی را از کودکی کار کردهاند با حضور در دورههای آموزشی
استعداد و خلاقیت آنها شکوفاتر میشود.
حبیبی همچنین در ادامه به نقش هنر نقاشی در تلطیف روحیه
کودکان اشاره و خاطرنشان کرد: در دورهای هنرجویی داشتم که پرخاشگر و ناسازگار بود
و اصلا تعامل خوبی نه به دیگر بچهها و نه با خود من داشت اما به مرور با صبر و
حوصله و با در میان گذاشتن این اختلال رفتاری کودک با خانوادهاش توانستیم که او
را کمکم به فردی نرمال تبدیل کنیم که این مساله تاثیر و اهمیت کلاسهای هنری را
در تلطیف روحیه کودکان نمایان میکند. چون این کودکان با ارتباطی که بهتدریج با
کودکان دیگر و خود من میگیرند روی روحیهشان تاثیر میگذارد. خوشبختانه الان این
کودک با همراهی مشاور و خانوادهاش اصلا دیگر پرخاشگری و ناهنجاریهای رفتاری قبل
را ندارد و مثل بقیه بچهها دارد نقاشی را ادامه میدهد.
این مربی کودک در پاسخ به این پرسش مبنی بر اینکه چگونه
متوجه اختلال رفتاری هنرجویان کودک خود میشوید، توضیح داد: از خطوطی که این
کودکان در همان جلسه اول به روی کاغذ میکشند متوجه مشکلات آنها میشوم. در این
سالهای شاگردان مختلفی داشتم که از اوتیسم، بیشفعالی، ناتوانی مغزی و… رنج میبردند
که پس از مشاهده اختلالاتی در رفتار آنها موضوع را به خانوادههایشان در ارتباط
میگذاشتم که حال برخی از آنها میپذیرفتند و در راستای مداوای اختلالهای کودکان
خود اقدام میکردند اما در مقابل برخی از خانوادهها هم گارد میگرفتند و نظر مرا
توهین تلاقی میکردند و کودک خود را از آموزشگاه میبردند.
وی در پایان با اشاره به اینکه قطعا هدف ما در هنرکده تعریف
فضای سالم و امیدبخشی برای کودکان است تا آنها با روانی سالم و شاد به استقبال
آینده و زندگی بروند، افزود: قطعا کودکی که دچار اختلالات رفتاری است اگر امروز
درمان نشود، خیلی زود تاثیر سوء این ناهنجاریها در دورههای بعدی زندگی گریبان آنها
را خواهد گرفت. امیدوارم که خانوادهها اهمیت موضوع را پیش از اینکه دیر شود، درک
کنند و کودکان خود را به سلامت از مرحله کودکی عبور بدهند.
